To nadal działa

Tego co było złe nie pamięta się. Czasami myślę o przeszłości, a mam już trochę co wspominać i wiecie co? chociaż moje życie od paru lat jest intensywne, ciekaw i różnorodne, to myślałem o tym forum. Sprawdziłem czy działa, czy spotkam tu nadal ludzi którzy byli ciekawszą społecznością niż ta która mnie otaczała jako dzieciaka. I spotkałem... ich ślady, nicki, niektóre posty. Byłem członkiem tego forum dość aktywnym, dość ważnym 8 lat temu, a nie byłem członkiem pierwszym. W każdym temacie były moje wypociny. Dziś większość tych tematów zniknęła, a szkoda. Nie macie dziś pojęcia nawet jak stare jest to forum, o czym mysmy tu już rozmawiali, co myśmy tu już mieli.. jaką mamy tradycję. Nie wiecie dziś, co udało się stworzyć młodziutkiej wtedy Pisarce, w czym pomagał jej As, Lux, Youngwriter, Przemek. Nie pamiętacie Cedrika, Jagody Pomidorra, Villemo.

Ja pamiętam, ile razy odchodziłem i wracałem, pamiętam jak znikali członkowie tej społeczności i pojawiali się z nienacka, pamiętam jak dorastałem w wiejskiej społeczności gdzie nie mogłem sobie znaleźć przyjaciół myślących choć trochę podobnie a znajdywałem tu. Jak godzinami tu siedziałem, jak czasem powiadomienia waliły się lawinami w burzliwych tematach, jak kochałem się w starszej od siebie Pisareczce podniecony jej opowiadaniami nie wiedząc nawet jak wygląda.

Dziś Internet jest inny, nie ma stron internetowych i for, które były jak małe planety. Nie ma takich społeczności jak ta, która skrzyknęła się na O2, rozpoznała się w tłumie. Internet stał się cywilizowany, profesjonalny, komercyjny. Kiedyś był dziki, seksowny pełen potencjału. Nieposkromniony. Kiedyś możliwe było by dziewczynka mająca talent i ambocje ale nie potrafiąca ich jeszcze rozpoznać skrzyknęła grupę inncyh zdolnych ludzi i stworzyli razem coś co moim zdaniem, było najlepszą w kraju społecznością skupiającą dzieci i młodzież zainteresowaną tworzeniem literatury. Inni są dziś tamci ludzie. Pisarka, dziś młoda kobieta, pewnie piękna, pewnie nadal zdolna, LUX wrażliwy intelektualista, As mam nadzieję, że strażak, tak jak zawsze tego chciał, kiedyś pisał opowiadania dziś staje w ogniu. Ja, architekt, inżynier, artysta ale już nie pisarz. Dziś nawet nie czytam zbyt wiele fabuł. Dziś godzinami pracuję z komputerem projektuję. Szczerze to nigdy pisarzem nie byłem. Rozmawiać o tym potrafiłem, ale pisać? nie skończyłem nic. Żadnego opowiadania. Nasladowałem Sapkowskiego jak połowa z nas. Udało mi się napisać kilkanaście wierszy które później poszły z dymem. Ale ważne było to forum. Rozmowy, ludzie. Którzy chociaż byli tylko profilami, wirusami nosnikami informacji, byli prawdziwymi ludźmi z róznych stron, z prawdziwych miast.

Po co ja to piszę? Żeby Wam powiedzieć, że trafiliście w ciekawe miejsce, choć wiele tu nie zostało. Że pamiętam i nigdy nie zapomnę. A jeśli ktoś ma ochotę to niech coś tu napisze. Jutro jeśli nie zapomnę, lub za miesiąc albo rok zajrzę tu znowu i będe szukał Waszych śladów.

P.

Post został pochwalony 0 razy